In 2007

Geen zakelijke goede voornemens voor het nieuwe jaar, behalve het gebruikelijke voorwaardsdenken: sneller, beter, goedkoper. Wel staat in 2007 'Managizer' centraal in het ondernemen. Ja, weg gaan Nederlandse ondernemingen 'managizen'. Na downsizen, rightsizen, komt managizen.

Managizing is een werkwijze die het management van een onderneming vertrouwen geeft. Wat is het? Het management krijgt toegang tot de managizer. Een winkel waarin managers zelf kiezen uit een assortiment van communicatiemiddelen, communicatiekanalen en aansprekende informatie. Handig, eenvoudig en snel in het directe gebruik. Inspirerend, verhelderend en stimulerend voor de onderneming als geheel.

We (Marco Dees en ik) zijn nu druk doende met de bouw van 'de winkel'. Active Ants tekent voor de realisatie. Ons assortiment bestaat uit A-merken op het gebied van motivatie, events en communicatie. Het assortiment maken we begin 2007 bekend (we gaan voor 5 februari). Dat wordt een interessante happening.

Wat waren de inspiratiebronnen voor de managizer? Ricardo Semler, 'Critical Mass, How one thing leads to another' van Phlip Ball en Communicatief Management van Martin Hetebrij, mijn afgelopen 7 jaar bij diverse ondernemingen.

Cascade

Gisteren naar Cascade Kerstcircus geweest met Radovan en Dorde. Onze communicatie gaat goed. Vanochtend was mijn vrouw aan het sporten. Dan merk ik dat ze met mij wat minder snel 'praten'. Niks dramatisch, gewoon het 'big dad' effect, denk ik. Ik vraag me wel eens af hoe zij ons leven interpreteren.

De winkel

Cafepress is al enige tijd het slachtoffer van een DoS-aanval. Dat is een Denial of Service-aanval: duizenden aanvragen komen tegelijk binnen en daardoor raakt een website overbelast. Dit soort aanvallen komt vaker voor. Cafepress is echter een winkelcentrum waarin honderden mensen hun winkel hebben. Normaal lees je alleen zakelijke persberichten over dit soort aanvallen. Nu lees je het verhaal van de kleine ondernemer die zijn/haar geld verdiend via Cafepress.

Winterslaap?

Check dit gevalletje winterslaap in Japan. 24 dagen zonder eten en drinken, aangezien de beste man een soort van ingevroren is geweest. Moeten we ons dan toch maar weer in laten vriezen?

Pecha Kucha; presenteren kan sneller

Via de weblog van Proven Partners las ik voor het eerst over Pecha Kucha. Zoals alle hippe dingen komt deze vorm van presenteren ut Japan.

Pecha Kucha is anders. Het is op zich een lineaire presentatie, maar met dit verschil: max. 20 slides in max. 20 seconde per slide. Total playing time: 400 seconden. Kom daar maar eens om in een gemiddelde onderneming. Je moet je verhaal dus maximaal reduceren.

Ik ga me opgeven voor de Nederlandse versie van Pecha Kucha met het onderwerp 'Managizer'. De onderneming Eens kijken hoe moeilijk/makkelijk je op het Pecha Kucha-podium komt (Rotterdam of Amsterdam). Wij hebben mensen nodig die ons helpen om meer geluk in ondernemingen mogelijk te maken . Dat zou zo'n beetje het doel zijn van een Pecha Kucha. Verder: visueel optreden met een dramatsche flow.

Uit de oude doos

Al weer een tijd terug heb ik dit artikel geschreven voor het Handboek Interne Communicatie van Bohn Staffleu van Loghum. Het artikel geldt nog steeds. Tegenwoordig zou ik het met wat minder bladzijden doen. In mijn interim werk stond vooral paragraaf 5.4.1. centraal: 'Analyse van belangen'.

Communicatie blijft echter - over de gehele linie - een belangrijk aspect als je de slimheid van IT wil koppelen aan de kracht van de mensen in de onderneming.

Onze vrienden uit het Zuiden

Vanochtend om 10 uur arriveerde Dordre en Radovan uit Bosnië en Herzegovina. We wennen snel aan elkaar. Beide jongens zijn 10 jaar oud. Ze zullen de komende drie weken bij ons wonen.

Onze jongens en de Bosnische jongens begrijpen elkaar direct. Ze spelen voetbal (echt en tafel). Knex en Playstation. Verder tekenen. Alle dingen die jongens leuk vinden.

Ze zijn aardig en beleefd. De komende tijd moeten ze ook nog wat loskomen, maar ik vind het nu al erg gezellig. Luise heeft gebreide pantoffels gekregen en een pak koffie. De aankomst was perfect georganiseerd.

Mass customization

Iedereen moet zijn mok hebben. Met zijn eigen naam of eigen dingetje erop. En als je naam niet aansprekend genoeg is heb je een goed idee nodig voor een kekke mok. We hebben tegenwoordig de techniek om kleine oplages van allerlei zaken te maken. Dat is begonnen met T-shirts. Maar nu kan je ook allerlei andere zaken krijgen: mokken, klokken en babykleertjes. Neem cafepress.com. Een succesverhaal.

Mass customization. Het betekent een enorme verspreiding van de afzetmarkt. En hopelijk ook een enorme verspreiding van de leveranciersmarkt. Alhoewel je dat niet zo ziet gebeuren. Het is in ieder geval te constateren dat de 'collaborative hub company' die vraag en antwoord bijelkaar brengt in de lift ziet.

De 'collaborative hub' moet drie dingen bieden: beschikbaarheid van producten, gemak en nieuwe producten door aggregatie van diensten. Je moet meer bieden dan alleen het grote idee van de winkel en workflow techniek. En dat is precies wat ik samen met Marco aan het opzetten ben.

Massalijn

Over politiek praten is altijd gevaarlijk. Je weet maar nooit wie je tegen de schenen schopt. Op dit moment bestaat Nederland uit partijtjes die elke vier (of minder) jaar hun 'campagne' voeren over dingen die ze gaan doen, of misschien ook niet. De democratie heeft nooit slechtere vrienden gehad dan de huidige politieke partijen. Het totale gebrek aan een brede visie op de ontwikkeling (van de mens en natuur) in ons land is eigenlijk wel tragisch.

We hebben 'single issue' partijen (dieren of nederland), geloofspartijen (enerzijds, anderzijds), bestuurlijke vernieuwingspartijen (euh), niksige partijen (die er ooit toe deden). Buiten af en toe campagne voeren is Den Haag bezig met praten. Ik vond het interessant te horen wat de SP al jaren doet. De SP volgt de massalijn. Zij leggen hun hoor te luisteren in een wijk, een stad en het land en leggen het gemiddelde geluid langs de progressieve agenda. Is er een match dan heb je je haalbare doel te pakken. Een soort van marketing met een ideologische agenda.

....De SP beriep zich in de strijd voor het socialisme op het gedachtegoed van Marx, Lenin en Mao. De door de laatste ontwikkelde strategie van de ‘massalijn’ nam daarin een prominente plaats in. Op basis van dit leerstuk richtte de SP aan het begin van de jaren zeventig ‘massaorganisaties’ op, die zich opwierpen als de belangenbehartigers van bepaalde groepen (bijvoorbeeld huurders). ...

Enkele SP-leden schieten wel een beetje door in de massalijn. Juist op het vlak van huurders. Aan de andere kant is voor de ruggegraat van de SP 'alle bezit sowieso diefstal'. Zo bezien is er van doorschieten geen sprake. We gaan interessante tijden beleven.

Waarom is er een baas?

Om echt ingewikkelde dingen te doen; zoals auto’s bouwen, mensen op de maan zetten of georganiseerde misdaad bestrijden kan je niet alles doen door 1-op-1 samenwerking. De inspanning van velen vergt afstemming. Afstemmen doen we via macht, ruil of communicatie. We kunnen dus druk op elkaar uitoefenen, we kunnen elkaar betalen en we kunnen elkaar overtuigen. Meer smaken zijn er niet. Dit inzicht komt van Jürgen Habermas die in 1981 zijn ‘Theorie des Kommunikativen Handelns’ publiceerde.

Communicatie is dus belangrijk om dingen gedaan te krijgen. De vraag is wat managers nodig hebben om te kunnen communiceren. Informatie (content), vormen (formats & channels) en vertrouwen (om open te communiceren). We gaan in februari de 'Managizer' introduceren. De online management store met alles wat managers nodig hebben om open, creatief en tijdig te communiceren.

That might be true but...

That might be true but...dat klinkt gewoon beter dan: "ja, maar...". Okay, ik zal het maar gelijk zeggen, ik was op bezoek in London, het Verenigd Koninkrijk.

London, wat is dat?

London: Geld, geld en nog eens geld. Een zeer Nederlandse opmerking om te maken en dat heb ik gemerkt. Ik zat in een Italiaans hotel, in St. Ermins. Allerlei nationaliteiten die zich manisfesteerden daar. Als Nederlander, wordt je nogal eens op een hoop gegooid met de Duitsers. Dat is onterecht. Wij hebben namenlijk onze 'specifics', neem nou Grotius, Hugo de Groot, een voorwaartsdenkende man. Een grondlegger in veel opzichten. Wie maakt zich daar druk om in Nederland? We worden een 'niche-land' en dat is voor de toekomst niet best. Alleen het woord 'niche' al. Kom op zeg! Een gidsland wordt een gleufland, omdat we ons zonodig in kleine nissen willen ophouden. En er is veel om trots op te zijn.

In de UK zetten de mensen alles op een voetstuk, zelfs als de stad in de fik heeft gestaan. (vreemde link waarschuwing)

Nou ja, wat heb ik in London gedaan? Ik heb nagedacht over Eyepeps. Ik zag heel veel kantoren die gemanagized moesten worden. Of waar ik zou best zou willen zitten. Met een skateboard dan.

Verder naar alle landmarks geweest met Bas. Zie deze overview:

Oh ja, ik had 10 minuten om van de paspoortcontrole naar gate 20 te komen op Heathtrow. Iedereen die daar was, weet wat dat betekent: Mission Impossible. En ja, ik ben gewoon naar het poortje gelopen en voorgedrongen. Dat is niet gemakkelijk in een land dat groot is geworden met 'in de rij staan'. Maar dat is nou net wat ik bedoelde in het begin. Doe wat je moet doen en wees er trots op. Cheers!

Nog wat foto's. Ik ben er echt trots op. We zijn ook in het 'Tate Modern' geweest.

De vergeelde ansichtkaartkwaliteit voor fotografie kreeg ik gratis bij mijn Qtek.

Eigenbelang

De laatste tijd praat ik vaak met managers over onderzoeken naar medewerkerstevredenheid. De onderliggende vraag bij dit soort onderzoeken is: wat wil de medewerker? Ik zeg dan altijd: ga eens een stapje dieper. Waarom werkt iemand eigenlijk samen?

We werken samen als we schatten dat we door samenwerking het eigenbelang beter bereiken dan door strijd of eenzaam voort te ploeteren. Het is belangrijk om te uit te gaan van de meest basale reden van samenwerking: eigenbelang. Dat is de kern van samenwerking, als je dat beseft, besef je ook dat je het eigenbelang van de ander moet steunen in je samenwerking. Dat is fundamenteler dan tevredenheid op de werkplek.

In een onderneming moet je eerst weten wat het eigenbelang van een medewerker is. Wat wil een medewerker? Deze vraag werd gesteld in een omvangrijk onderzoek door Sirota. En wat blijkt?

Op 1 staat: Equity. To be treated justly in relation to the basic conditions of employment.
Op 2 staat: Achievement. To take pride in one’s accomplishments by doing things that
matter and doing them well; to receive recognition for one’s accomplishments; to take
pride in the organization’s accomplishments.
Op 3 staat: Goal 3. Camaraderie. To have warm, interesting, and cooperative relations with others in the workplace.

Redelijkheid en billijkheid in werkomstandigheden en beloning, erkenning op basis van ieders resultaat en het gevoel van onderlinge vriendschap. Als je de conclusies vertaalt, merk je dat je uitkomt op ‘doorwrochte’ woorden. Pak die uitgangspunten en je hebt een fundament voor iedere onderneming.

Druk hoofd

In de parkeergarage in Utrecht viel mijn oog op de blauwe mok op de betaalautomaat. Wat is hier aan de hand? Was het de handeling: betalen, mok op automaat en vertrekken...of voorbijganger vindt mok en zet die op de automaat? Hoe dan ook iemand is zijn koffie vergeten. Dat duidt op een druk hoofd.

De Sint

Op de school van mijn kinderen hebben de pieten er een bende van gemaakt.

De Nederlandse traditie veilig voor de toekomst.