In 2007

Geen zakelijke goede voornemens voor het nieuwe jaar, behalve het gebruikelijke voorwaardsdenken: sneller, beter, goedkoper. Wel staat in 2007 'Managizer' centraal in het ondernemen. Ja, weg gaan Nederlandse ondernemingen 'managizen'. Na downsizen, rightsizen, komt managizen.

Managizing is een werkwijze die het management van een onderneming vertrouwen geeft. Wat is het? Het management krijgt toegang tot de managizer. Een winkel waarin managers zelf kiezen uit een assortiment van communicatiemiddelen, communicatiekanalen en aansprekende informatie. Handig, eenvoudig en snel in het directe gebruik. Inspirerend, verhelderend en stimulerend voor de onderneming als geheel.

We (Marco Dees en ik) zijn nu druk doende met de bouw van 'de winkel'. Active Ants tekent voor de realisatie. Ons assortiment bestaat uit A-merken op het gebied van motivatie, events en communicatie. Het assortiment maken we begin 2007 bekend (we gaan voor 5 februari). Dat wordt een interessante happening.

Wat waren de inspiratiebronnen voor de managizer? Ricardo Semler, 'Critical Mass, How one thing leads to another' van Phlip Ball en Communicatief Management van Martin Hetebrij, mijn afgelopen 7 jaar bij diverse ondernemingen.

Cascade

Gisteren naar Cascade Kerstcircus geweest met Radovan en Dorde. Onze communicatie gaat goed. Vanochtend was mijn vrouw aan het sporten. Dan merk ik dat ze met mij wat minder snel 'praten'. Niks dramatisch, gewoon het 'big dad' effect, denk ik. Ik vraag me wel eens af hoe zij ons leven interpreteren.

De winkel

Cafepress is al enige tijd het slachtoffer van een DoS-aanval. Dat is een Denial of Service-aanval: duizenden aanvragen komen tegelijk binnen en daardoor raakt een website overbelast. Dit soort aanvallen komt vaker voor. Cafepress is echter een winkelcentrum waarin honderden mensen hun winkel hebben. Normaal lees je alleen zakelijke persberichten over dit soort aanvallen. Nu lees je het verhaal van de kleine ondernemer die zijn/haar geld verdiend via Cafepress.

Winterslaap?

Check dit gevalletje winterslaap in Japan. 24 dagen zonder eten en drinken, aangezien de beste man een soort van ingevroren is geweest. Moeten we ons dan toch maar weer in laten vriezen?

Pecha Kucha; presenteren kan sneller

Via de weblog van Proven Partners las ik voor het eerst over Pecha Kucha. Zoals alle hippe dingen komt deze vorm van presenteren ut Japan.

Pecha Kucha is anders. Het is op zich een lineaire presentatie, maar met dit verschil: max. 20 slides in max. 20 seconde per slide. Total playing time: 400 seconden. Kom daar maar eens om in een gemiddelde onderneming. Je moet je verhaal dus maximaal reduceren.

Ik ga me opgeven voor de Nederlandse versie van Pecha Kucha met het onderwerp 'Managizer'. De onderneming Eens kijken hoe moeilijk/makkelijk je op het Pecha Kucha-podium komt (Rotterdam of Amsterdam). Wij hebben mensen nodig die ons helpen om meer geluk in ondernemingen mogelijk te maken . Dat zou zo'n beetje het doel zijn van een Pecha Kucha. Verder: visueel optreden met een dramatsche flow.

Uit de oude doos

Al weer een tijd terug heb ik dit artikel geschreven voor het Handboek Interne Communicatie van Bohn Staffleu van Loghum. Het artikel geldt nog steeds. Tegenwoordig zou ik het met wat minder bladzijden doen. In mijn interim werk stond vooral paragraaf 5.4.1. centraal: 'Analyse van belangen'.

Communicatie blijft echter - over de gehele linie - een belangrijk aspect als je de slimheid van IT wil koppelen aan de kracht van de mensen in de onderneming.

Onze vrienden uit het Zuiden

Vanochtend om 10 uur arriveerde Dordre en Radovan uit Bosnië en Herzegovina. We wennen snel aan elkaar. Beide jongens zijn 10 jaar oud. Ze zullen de komende drie weken bij ons wonen.

Onze jongens en de Bosnische jongens begrijpen elkaar direct. Ze spelen voetbal (echt en tafel). Knex en Playstation. Verder tekenen. Alle dingen die jongens leuk vinden.

Ze zijn aardig en beleefd. De komende tijd moeten ze ook nog wat loskomen, maar ik vind het nu al erg gezellig. Luise heeft gebreide pantoffels gekregen en een pak koffie. De aankomst was perfect georganiseerd.

Mass customization

Iedereen moet zijn mok hebben. Met zijn eigen naam of eigen dingetje erop. En als je naam niet aansprekend genoeg is heb je een goed idee nodig voor een kekke mok. We hebben tegenwoordig de techniek om kleine oplages van allerlei zaken te maken. Dat is begonnen met T-shirts. Maar nu kan je ook allerlei andere zaken krijgen: mokken, klokken en babykleertjes. Neem cafepress.com. Een succesverhaal.

Mass customization. Het betekent een enorme verspreiding van de afzetmarkt. En hopelijk ook een enorme verspreiding van de leveranciersmarkt. Alhoewel je dat niet zo ziet gebeuren. Het is in ieder geval te constateren dat de 'collaborative hub company' die vraag en antwoord bijelkaar brengt in de lift ziet.

De 'collaborative hub' moet drie dingen bieden: beschikbaarheid van producten, gemak en nieuwe producten door aggregatie van diensten. Je moet meer bieden dan alleen het grote idee van de winkel en workflow techniek. En dat is precies wat ik samen met Marco aan het opzetten ben.

Massalijn

Over politiek praten is altijd gevaarlijk. Je weet maar nooit wie je tegen de schenen schopt. Op dit moment bestaat Nederland uit partijtjes die elke vier (of minder) jaar hun 'campagne' voeren over dingen die ze gaan doen, of misschien ook niet. De democratie heeft nooit slechtere vrienden gehad dan de huidige politieke partijen. Het totale gebrek aan een brede visie op de ontwikkeling (van de mens en natuur) in ons land is eigenlijk wel tragisch.

We hebben 'single issue' partijen (dieren of nederland), geloofspartijen (enerzijds, anderzijds), bestuurlijke vernieuwingspartijen (euh), niksige partijen (die er ooit toe deden). Buiten af en toe campagne voeren is Den Haag bezig met praten. Ik vond het interessant te horen wat de SP al jaren doet. De SP volgt de massalijn. Zij leggen hun hoor te luisteren in een wijk, een stad en het land en leggen het gemiddelde geluid langs de progressieve agenda. Is er een match dan heb je je haalbare doel te pakken. Een soort van marketing met een ideologische agenda.

....De SP beriep zich in de strijd voor het socialisme op het gedachtegoed van Marx, Lenin en Mao. De door de laatste ontwikkelde strategie van de ‘massalijn’ nam daarin een prominente plaats in. Op basis van dit leerstuk richtte de SP aan het begin van de jaren zeventig ‘massaorganisaties’ op, die zich opwierpen als de belangenbehartigers van bepaalde groepen (bijvoorbeeld huurders). ...

Enkele SP-leden schieten wel een beetje door in de massalijn. Juist op het vlak van huurders. Aan de andere kant is voor de ruggegraat van de SP 'alle bezit sowieso diefstal'. Zo bezien is er van doorschieten geen sprake. We gaan interessante tijden beleven.

Waarom is er een baas?

Om echt ingewikkelde dingen te doen; zoals auto’s bouwen, mensen op de maan zetten of georganiseerde misdaad bestrijden kan je niet alles doen door 1-op-1 samenwerking. De inspanning van velen vergt afstemming. Afstemmen doen we via macht, ruil of communicatie. We kunnen dus druk op elkaar uitoefenen, we kunnen elkaar betalen en we kunnen elkaar overtuigen. Meer smaken zijn er niet. Dit inzicht komt van Jürgen Habermas die in 1981 zijn ‘Theorie des Kommunikativen Handelns’ publiceerde.

Communicatie is dus belangrijk om dingen gedaan te krijgen. De vraag is wat managers nodig hebben om te kunnen communiceren. Informatie (content), vormen (formats & channels) en vertrouwen (om open te communiceren). We gaan in februari de 'Managizer' introduceren. De online management store met alles wat managers nodig hebben om open, creatief en tijdig te communiceren.

That might be true but...

That might be true but...dat klinkt gewoon beter dan: "ja, maar...". Okay, ik zal het maar gelijk zeggen, ik was op bezoek in London, het Verenigd Koninkrijk.

London, wat is dat?

London: Geld, geld en nog eens geld. Een zeer Nederlandse opmerking om te maken en dat heb ik gemerkt. Ik zat in een Italiaans hotel, in St. Ermins. Allerlei nationaliteiten die zich manisfesteerden daar. Als Nederlander, wordt je nogal eens op een hoop gegooid met de Duitsers. Dat is onterecht. Wij hebben namenlijk onze 'specifics', neem nou Grotius, Hugo de Groot, een voorwaartsdenkende man. Een grondlegger in veel opzichten. Wie maakt zich daar druk om in Nederland? We worden een 'niche-land' en dat is voor de toekomst niet best. Alleen het woord 'niche' al. Kom op zeg! Een gidsland wordt een gleufland, omdat we ons zonodig in kleine nissen willen ophouden. En er is veel om trots op te zijn.

In de UK zetten de mensen alles op een voetstuk, zelfs als de stad in de fik heeft gestaan. (vreemde link waarschuwing)

Nou ja, wat heb ik in London gedaan? Ik heb nagedacht over Eyepeps. Ik zag heel veel kantoren die gemanagized moesten worden. Of waar ik zou best zou willen zitten. Met een skateboard dan.

Verder naar alle landmarks geweest met Bas. Zie deze overview:

Oh ja, ik had 10 minuten om van de paspoortcontrole naar gate 20 te komen op Heathtrow. Iedereen die daar was, weet wat dat betekent: Mission Impossible. En ja, ik ben gewoon naar het poortje gelopen en voorgedrongen. Dat is niet gemakkelijk in een land dat groot is geworden met 'in de rij staan'. Maar dat is nou net wat ik bedoelde in het begin. Doe wat je moet doen en wees er trots op. Cheers!

Nog wat foto's. Ik ben er echt trots op. We zijn ook in het 'Tate Modern' geweest.

De vergeelde ansichtkaartkwaliteit voor fotografie kreeg ik gratis bij mijn Qtek.

Eigenbelang

De laatste tijd praat ik vaak met managers over onderzoeken naar medewerkerstevredenheid. De onderliggende vraag bij dit soort onderzoeken is: wat wil de medewerker? Ik zeg dan altijd: ga eens een stapje dieper. Waarom werkt iemand eigenlijk samen?

We werken samen als we schatten dat we door samenwerking het eigenbelang beter bereiken dan door strijd of eenzaam voort te ploeteren. Het is belangrijk om te uit te gaan van de meest basale reden van samenwerking: eigenbelang. Dat is de kern van samenwerking, als je dat beseft, besef je ook dat je het eigenbelang van de ander moet steunen in je samenwerking. Dat is fundamenteler dan tevredenheid op de werkplek.

In een onderneming moet je eerst weten wat het eigenbelang van een medewerker is. Wat wil een medewerker? Deze vraag werd gesteld in een omvangrijk onderzoek door Sirota. En wat blijkt?

Op 1 staat: Equity. To be treated justly in relation to the basic conditions of employment.
Op 2 staat: Achievement. To take pride in one’s accomplishments by doing things that
matter and doing them well; to receive recognition for one’s accomplishments; to take
pride in the organization’s accomplishments.
Op 3 staat: Goal 3. Camaraderie. To have warm, interesting, and cooperative relations with others in the workplace.

Redelijkheid en billijkheid in werkomstandigheden en beloning, erkenning op basis van ieders resultaat en het gevoel van onderlinge vriendschap. Als je de conclusies vertaalt, merk je dat je uitkomt op ‘doorwrochte’ woorden. Pak die uitgangspunten en je hebt een fundament voor iedere onderneming.

Druk hoofd

In de parkeergarage in Utrecht viel mijn oog op de blauwe mok op de betaalautomaat. Wat is hier aan de hand? Was het de handeling: betalen, mok op automaat en vertrekken...of voorbijganger vindt mok en zet die op de automaat? Hoe dan ook iemand is zijn koffie vergeten. Dat duidt op een druk hoofd.

De Sint

Op de school van mijn kinderen hebben de pieten er een bende van gemaakt.

De Nederlandse traditie veilig voor de toekomst.

Vertrouwen

Over het moraal in de organisatie hoorde ik een collega zeggen: "Zelfs het beste idee is waardeloos zonder goede uitvoering. Vooral lijnmanagers, voor veel werknemers hét gezicht van de organisatie, zijn daarbij bepalend voor het succes."

Waarom zijn lijnmanagers zo belangrijk? Simpel gezegd: niet-financiële extra’s als functie-inrichting, carrièreontwikkeling en werksfeer hebben het meeste effect op de motivatie. En juist daar speelt de manager een doorslaggevende rol. Lijnmanagers moeten daarom duidelijk het vertrouwen krijgen van hun bazen. Dan kunnen zij op hun beurt ook weer vertrouwen geven. Managers willen namenlijk hun mensen rechtvaardig behandelen, het waarom van dingen uitleggen en hun teams de ruimte geven voor plezier. Iedereen wil dat, want dan heb je succes.

Vertrouwen is daarbij een wisselwerking. Van beneden naar boven, maar evenzogoed van boven naar beneden. Wie durft te vertrouwen verwerft gezag. Wie gezag heeft, krijgt vertrouwen. De wereld is gecompliceerd, maar dit soort zaken blijven vrij simpel. Kom op directies: grijp uw moed en geef vertrouwen aan uw managers. De moed zal zich driedubbel terugbetalen.

Rotterdam

Vandaag was ik bij Integron in Rotterdam. Altijd als ik in Rotterdam ben wil ik wilde dingen doen. Dat komt omdat ik in de twee jaar dat ik daar woonde altijd wilde dingen deed. En ik heb er mijn tienerjaren doorgebracht. Parkzicht, Pettycoat, de Bunker, Dizzy, Sensi, Nightown, Rotown en het gehele achterste deel van de Nieuwe Binnenweg. Goeie herinneringen aan een raadselachtige tijd.

Rotterdam is en blijft de enige echte stad van Nederland. Zoals ik toen altijd zei: "je kan er jaren wonen en nooit iemand leren kennen". De afstandelijkheid zie je terug in de architectuur.

Toch zijn er hele artistieke delen met een grote alternatieve scene. Denk aan Delfshaven. Zuid zal mij nooit bekoren en volgens mij is het daar helemaal niet goed gegaan.

En weer terug

Erin en de kinderen hebben het naar hun zin gehad. Wij ook. Barcelona is te gek. Het weer hielp een handje mee, maar wat een sfeer. Bovendien erg lekker gegegeten. Qua architectuur en cultuur een eyeopener. Het appartement naast de Santa María del Mar is zeer aan te raden. El Born is het leukste deel van de stad.

Het was voor mij de eerste kennismaking met Barcelona. Ik heb vooral veel verkend.

Barcelona

Morgen vertrek ik met mijn vrouw naar Barcelona. We zitten in een appartement midden in El Born. Veel winkelen en door de smalle straatjes wandelen. Tappas en een wijntje. De weersverwachting ziet er goed uit.

Tempo Doeloe

Momenteel zet ik samen met een partner, Marco Dees, een nieuw bedrijf op, Eyepeps. Dat roept prettige herinneringen op aan de tijd dat ik een ander bedrijf opzette, Webink in 1996 (alleen nog toegankelijk via de internet tijdmachine). Yep, dat is allemaal 10 jaar geleden. Samen met Jon Grant heb ik toen een product ontwikkeld op basis van CGI-handler technologie. Dat was toen heel bijzonder. Techniek om internet sites en transacties mogelijk te maken, vandaar de naam Webink.

We hebben nooit een product verkocht. Waarom? Omdat we beiden er gewoon een baan naast hadden. En niet begrepen dat de kost voor de baat uitgaat. Jammer?

Nee, want hier geldt echt de reis was belangrijker dan de bestemming. Ik heb in die tijd meer geleerd dan alle tijd daarvoor. En de contacten die ik toen heb opgedaan zijn achteraf bijzonder waardevol bleken. Het was een keerpunt in mijn loopbaan. Sindsdien weet ik dat ideeën en uitvindingen niks meer en niks minder zijn dan toegangskaartjes tot het spel dat ondernemen heet.

Cut the bull

Communicatiemanagement is te vaak het beheren van de communicatiestromen. In veel definities is sprake van 'beleid', 'stromen' en 'plannen'. In de praktijk zie je mensen worstelen met het management van de communicatie. Klanten, medewerkers, toezichthouders: het wordt er aan ontvangerszijde niet eenvoudiger op. Dat is allemaal op te lossen door ontvangergericht communiceren. Aan de zenderzijde wil er nog wel eens een hoop vooraf bijgeschaafd worden aan de communicatie. Al dat gemillimeter leidt behoorlijk af, maar ook dat los je altijd op. Tot zover niks out of the ordinary.

Blind varen op de vorm, zonder inhoudelijke kennis, dat is het grootste probleem voor communicatiemanagement. Ik las laatst het boek 'On Bullshit' van Harry G. Frankfurt. Hij geeft een goed beeld van het verschil tussen liegen en 'bullshit'. De leugenaar zegt iets waarvan die weet dat het niet waar is, de 'bullshitter' is hier helemaal niet mee bezig. Nee, de 'bullshitter' praat en leeft vanuit een eigen lijn die hij of zij als de realiteit beleeft. Hiermee is de 'bullshitter' een veel groter risico dan de leugenaar.

De communicatiemanager heeft dus te maken met een hoog 'bullshit'-risico. Hoe bewaak je als communicatiemanager de kwaliteit van de inhoud? Zorg voor hulp! Stimuleer ‘communicatief management’. Jouw missie: overal managers leren communiceren op basis van inhoudelijke kennis. Exporteer jouw methoden en technieken naar managers door de gehele organisatie heen. Ontwikkel doorlopend nieuwe technieken en betrek managers daarbij. Ze weten heel goed waar je het over hebt.

En praat openlijk over ‘bullshit’-reductie.

Turn the spin

Met de verkiezingen op komst is het handig om wat online hulp te hebben. Je kan naar StemWijzer Online, maar ook naar Stemmentracker. Die laatste is handig want dan gaat om echte, genomen beslissingen. Wat echt handig zou zijn, is een overzicht van consistentie. Ik bedoel een overzicht van standpunten en hoe politieke partijen zich ten opzichte van dit standopunt hebben gedragen: van hype tot stemming in de Tweede Kamer. Of de Eerste Kamer, als de nood hoog was. Over consistentie van Nederlandse politici is weinig te vinden in het publieke domein (lees Google in dit luie geval).

Het zou toch handig zijn als we, als kiezers, een overzicht zouden hebben van uitspraken in de pers versus daadwerkelijke stemming. Het zou me niks verbazen als deze 'content' al ergens is. Eigenlijk gaat het erom een beeld te krijgen van de meest standvastige politicus en niet diegene met de beste (reactieve) spin doctors. Als er al Kelkoo is voor weegschalen (no pun intended), waarom dan niet een overzicht van standvastige politici. Of is dat te gek voor woorden? Ik stel voor een site te openen die dat stukje inzicht geeft. Er is nog een mooie domeinnaam open.

De invloed van managers

"Mensen verlaten geen bedrijf, ze verlaten hun manager." Deze uitspraak hoorde ik laatst tijdens een HR seminar. Het is een ware uitspraak. Neem bijvoorbeeld deze quote op het gossipblog over Starbucks.

Starbucks Gossip: From the mailbag: Why do people leave Starbucks?: "It's important to remember that people don't quit the company, they quit people. Basically, partners leave the company because they feel somehow betrayed or do not believe in Starbucks anymore because of their store manager. The store manager represents Starbucks to them just like each partner with a green apron represents Starbucks to each customer. If the store manager is horrible, then the partner will leave. My own store has the unusual high turnover of 400%."

In het bovenstaande voorbeeld lijkt het wel of de manager mensen weg wil jagen. Feit is dat managers de core business van "mensen motiveren" hebben. Manager zeggen zelf vaak dat ze als core business "de ondernemingsdoelen realiseren" hebben. Je kan als 1 mens maar zoveel dingen doen, dus ik zou als manager moeten proberen "je" mensen de dingen te laten doen.

Het belangrijkste is dat je ingrijpt, als je merkt dat de werksfeer verslechtert. Niemand heeft voordeel bij een slechte werksfeer. De onderneming verliest geld, kansen en klanten als gevolg van een slechte werksfeer. De lijst met aandachtspunten: 50+ Ways a Manager can get Employees to Quit - by Dumb Little Man helpt je om op tijd in te grijpen.

What you like is what you see

Binnenkort ga ik met mijn zoon (Bas) naar London. We hadden het er laatst over. Ik vroeg hem toen: "waar wil jij naar toe in London?" Hij noemde direct het glijbanenmuseum. Ik had er nog nooit van gehoord en ik vroeg hem hoe hij het museum kent. "Oh, ik heb er een keer over gehoord in het jeugdjournaal," zei hij.

En ja hoor, ik vond als snel de links naar het museum. Dus binnenkort zit ik in het Tate Museum op de glijbaan. De glijbanen zijn ons reisdoel nummer 1. Nog voor nummer 10.

Check your head

Heb je jezelf al eens gegoogled? Als het goed is, alleen maar positieve dingen. De resultaten van een zoektocht op trefwoord, is al best volledig. Leuker wordt het als je zoekt op contextuele zaken. Neem bijvoorbeeld bijvoegelijke naamwoorden als "goede", "creatieve" of "snelle" of de tegenovergestelden hiervan. Als je reputatie echt onder vuur ligt is het tijd voor ReputationDefender: 'manipuleer je internet indentiteit for the rest of us'.

Voor een beetje zicht op de informatievloed van mensen en wat ze zeggen, ga naar een site als: We feel fine. Via deze site kan je gevoelsuitspraken traceren uit blogs, websites, forums etc. Het is een mooi voorbeeld van "user generated content". Nog een mooi voorbeeld is de zoekmachine die continue de mooiste flickr fotografie afspeelt.

Het is mijn vak niet, maar...

Tijdens mijn interim-werk viel het kwartje: er ligt een enorme markt op het gebied van lijn-staf samenwerking. Bedrijven bestaan uit twee stromen: de primaire stroom en (verrassing) de secundaire stroom. Op het meest fundamentele niveau is de primaire stroom geld en de secundaire de spullen of diensten die daarvoor geleverd worden. Dat is een zienswijze, maar in dit verhaal is de primaire stroom alles wat nodig is om het ding of het iets te maken waardoor de wereld de onderneming in kwestie kent. De feitelijke 'business', ook wel de lijn of operaties. De tweede stroom bestaat uit alles wat gedaan wordt om de business te helpen en in de juiste richting te dirigeren. Communicatie, HR, facilitaire zaken, juridische zaken etc. Alle stafdelingen dus.

Als je deze twee stromen in het wild meemaakt, vallen een paar dingetjes op. Ten eerste kent de lijn -als het goed is- de onverbiddelijke dynamiek van de markt. Stafafdelingen kennen die niet. De lijn richt zich op morgen, de staf op volgend jaar. De lijn ziet zich als schakel in een keten, de staf ziet zich als het geweten. Zo kan je nog wel even doorgaan. Het verschil zit in de doelstelling, de belangen en de dynamiek die daarbij hoort.

De verschillen tussen staf en lijn leveren vaak problemen op. De staf levert diensten waardoor de lijn in een onnodig keurslijf komt. En de lijn start allerlei dingen zelf op en laat de uitvoering bij de staf liggen. Voor een deel hoort dit bij het spel om je doelen te bereiken. De lijnmanager die zegt: "Het is niet mijn vak hoor, maar zouden we niet..." of de stafmanager die zegt: "We moeten natuurlijk wel allemaal de procedures van de onderneming volgen…". Los van dit spel, gaat een hoop energie verloren doordat de de lijn en de staf gescheiden stromen zijn met hier en daar een deur. Het is de default setting van grote organisaties.

De scheiding tussen lijn en staf is een ballast die ondernemingen minder slagvaardig maakt. Je zou beter kunnen concurreren zonder de belast van gescheiden stromen. Dat vergt a) een gedachtesprong en b) organisatie. Ik ben gaan inzien dat je bedrijven echt helpt als je ze door a heen helpt en b gewoon levert.

Keep on rocking in the free world

Het leek erop dat de muziek business met Itunes het goede antwoord heeft gevonden op de peer to peer netwerken. De combinatie van een cool aparaat en een online distrubutie van tracks tegen schappelijke prijzen is een goede propositie. Er zijn ook miljoenen Ipods verkocht en een veelvoud daarvan aan Itunes. Het succes van de Itunes zie je terug in de virtuele variant Blogmusik. Gewoon gratis tracks die je kan doorzoeken en kan bewaren en kan delen. Een goed voorbeeld, doet goede spin off maken.

Ook blijven de old school standalone flash applicaties me verbazen. Neem deze. Goed voor de maandagochtendinteractie met de collega's in de kantoortuin.

Tussen de koeien of wat zit er in een naam

Via een vriendin kreeg ik deze link naar Between Cows, een reclamebureau dat voorheen Communiqué heette. Ik vind de nieuwe naam beter. Moediger ook, want spontaniteit is een gok. Je klant snapt het, of niet.

We kiezen graag bedrijfsnamen die alle kanten op kunnen. Namen die positief klinken. En toch uniek zijn. Goed klinken. Magisch zijn. Namen die 'subliminal' invloed uitoefenen. En zo nog meer wensen, en zo blijven er en heleboel namen over die niets zeggen. Het is wat is, zou je zeggen. Maar in de strijd om invloed op de klant, wordt het wat het zou moeten zijn. En dat is meestal niet zo best.

Top 10 nietszeggende namen, maar wel met een 'ring to it'. Ter plekke verzonnen. Sorry, als ze echt in gebruik zijn.

1. Infostrain
2. Xlogic
3. Intrasux
4. Performa
5. Nettrain
6. Vitramax (een x op het eind, is goed)
7. Nationslide
8. Firstmove
9. Mobicom
10. Stratview

Intrapreneurs

De term 'Intrapreneurs' is interessant om meerdere redenen. Ten eerste omdat het een samengesteld woord is: intra en entrepreneur. Een ondernemer binnen een bestaande onderneming. Die samenstelling bevat bijna een tegenstelling. Op het eerste gezicht lijkt een ondernemer prima op zijn of haar plaats in een onderneming. Maar ondernemen als in: 'een idee omzetten in product', 'van niets naar iets', is niet gemakkelijk in een al bestaande (grote!) onderneming. Hierover heeft Guy Kawasaki een meesterlijke blog gepubliceerd. Signal Without Noise--by Guy Kawasaki: The Art of Intrapreneurship: "The Art of Intrapreneurship"

In de laatste plaats spreekt het woord intrapreneur mij aan omdat het woord 'intra' bij mij de associatie oproept van intranet. Ik heb de laatste jaren veel intranetprojecten gedaan waarin ik heb ervaren hoe krachtig een intranet kan zijn als je het gebruikt als een marktplaats. Interne dienstverlening, kennis en management: het zijn producten voor een (interne) markt. Met gevoel voor de eigenaardigheid van een grote onderneming kun je heel ver gaan met marktwerking. Het intranet is maar een middel om die marktwerking te vertalen naar vraag en aanbod, transacties, schaarste en overschot.

Waarom kosten dingen vandaag zoveel tijd?

Vandaag viel bij Office Center Nieuwegein de kassa uit. Na 10 minuten werkte de kassa weer. Helaas de Pinbetaling was toen weer niet mogelijk. Na een half uur vetrokken zonder spullen, aangezien ik geen cash bij me had. En oh ja, de 512 Mb mini CS card was alleen verkrijgbaar in de vestiging in Utrecht. Great!

Gebruikte ik de verloren tijd om wat telefoontjes te doen. Multitasking, wachten en bellen. Uit mijn gesprekjes bleek dat alle e-mail die ik vlak voor mijn vertrek had verstuurd niet is aangekomen. Verder heb ik kort geslapen, omdat ik tot laat probeerde mijn Blog via ftp aan te maken op Blogger. Uiteindelijk gelukt natuurlijk.

Wel deed mijn zoon Tom een superontdekking gisteravond. Mijn portemonnee is terug. Hij lag onder zijn bed.

IT-taal

Bij mijn werk als interim manager werk ik binnen diverse bedrijven. Het valt mij telkens weer op dat elk bedrijf een eigen taal heeft. En elke discipline heeft een taal. De taal in de IT-wereld vind ik het meest opvallend. Neem nou 'single point of truth'. Deze term hoor ik de laatste tijd steeds vaker. Het is typisch zo'n term waar je het nooit mee oneens kan zijn. Je zegt niet zo gauw: 'nee, doe mij maar multiple points of truth.' Die onwrikbare logica zit in heel veel IT-taal. Denk ook aan 'timebox', 'request for proposal' en 'incident management'. Het zal wel de technische inslag zijn die de IT-wereld een voorliefde geeft voor 'end-to-end' logica.

En terug van weggeweest hoorde ik 'sanity check'. Het mooiste van die term is dat iedereen het gebruikt, hoort en hergebruikt en niemand echt weet wat het is. Ik ook niet. Een check op te gekke voorstellen?